Wachten op het vliegen

De laatste dagen hebben we niet heel veel meegemaakt hier. Zondag heb ik de hele dag moeten leren omdat we maandag een toets hadden. Deze was erg simpel.

Maandag middag moesten we een medisch certificaat halen. We hebben al een europese die best streng is, maar dat wordt hier niet geaccepteerd. Dat is best vreemd aangezien de keuring hier niets voor stelt. In het busje naar de dokter kwam ik erachter dat ik mijn bril, welke ik voor het vliegen moest aanschaffen, vergeten was. Ik dacht dat ik daardoor misschien wel een probleem kon krijgen maar gelukkig maakt het ze hier blijkbaar niet zoveel uit of je goed kan zien in de kleine luchtvaart. Ik kreeg 100% van de score die er te halen was bij de ogentest terwijl ik de kleine letters niet kon lezen. De arts zei zelfs dat als je kan ademen, je dan al bijna medisch goed genoeg bent om te vliegen. Bij die arts kregen we nog allemaal een pizza en iedereen kreeg z'n certificaat.

Maandag kreeg ik slecht nieuws over het vliegen. Dinsdag zou de eerste dag worden dat we ingeroosterd kunnen worden om de lucht in te gaan maar ik ben als enige van de klas nog niet goed gekeurd door een instantie. Zonder deze goedkeuring mag ik de lucht niet in. De mensen op school zeggen dat ze er achteraan zitten en ik kan niets anders doen dan wachten hier. Dat kan een paar dagen duren maar een paar weken is ook mogelijk.

Vandaag heb ik dan maar besteed aan leren. De goedkeuring is nog steeds niet binnen. De hele middag heb ik bij het zwembad de handleiding gelezen van het vliegtuig waarmee ik ga vliegen en aan het eind van de middag zijn Paul en ik naar het vliegveld te gaan om in een cockpit checklisten te gaan oefenen.


Verveling slaat toe bij Paul (m'n kamergenoot/crewmate) en mij


School


Ingang van ons appartementencomplex